Jackson Browne - Running on empty

Geen conceptalbum en toch een conceptalbum.

Een conceptalbum is een typisch jaren 70 verschijnsel. Alle nummers op de elpee hebben een samenhang, een thema. Meestal iets groots en meeslepends. De symfonische rockbands hadden dit vaak. Diepzinnige teksten ook. (soms onbegrijpelijk, zo diep)

Dat is dit album niet. En toch is het een prachtig geheel. 
Het album geeft perfect de sfeer van een pop-band-tournee weer.

De nummers zijn of live, of opgenomen op hotelkamers, backstage en zelfs in de tourbus. (Op de hoes staat dat de drummer in de bus met zijn voetpedaal een kartonnen doos bespeelt.)

Ook de teksten gaan over het wel en wee van STARdom. 
Over de eenzaamheid van het "on tour" zijn.

de ups:

Highways and dancehalls

a good song takes you far

you write about the moon

and you dream about the stars

en de downs:

you're right about the moon

but you're wrong about the stars

(oh wat mooi gevonden: you write en you're right)

De muziek van Jackson Browne is typisch Amerkiaans. Ergens tussen country en rock in. In dezelfde hoek als waar de Eagels zitten.

Stevigere nummers, afgewisseld met mooie balads.

De elpee gaat lekker van start. Als je de naald in de groef zet hoor je , na de wat gespetter van de krassen in de lege groef, een zaal in afwachting.  En dan plotseling: Beng! Drum, bas en gitaar starten tegelijk. Direct een volle stevige klank. Dat is dus het stevige nummer. (Ik heb niet gezegd dat het hardrock zou worden)


Een van de balads is "Rosie". Een lovestory over een groupie.

De elpee heeft voor mij een herfstige bruine sfeer. 
Een sfeer van vriendschap. Er zit een mooi fotoboek bij met foto's van de tour. De vriendschap en gezelligheid straalt er van af,  ondanks teksten over te veel drugs en alcohol en eenzame hotelkamers.

Een elpee om op te zetten als je alleen op je studentkamer zit. Je bent zo'n drie kwartier in fijn gezelschap. Je bent er bij als ze in de bus "jammen". Je hoort op de track "nothing but time" het geluid van de bus op de achtergrond. Je luistert en bekijkt de foto's. 

En als de uitsmijter komt,  ben je het meer dan eens met Browne als hij zingt: 
 "Stay, just a little bit longer"